Fantastische tocht door het centrale hoogland
Door: watzieik
01 Oktober 2011 | Vietnam, Hoi An
Voordat we doorreizen naar het hoogland van midden Vietnam zijn we eerst 2 dagen in Mui Ne. Mui Ne, het (kite)surfmekka van Vietnam is een dorp dat in de afgelopen jaren sterk is gegroeid qua toerisme. Dat merk je aan de lange lintbebouwing langs de kust. Oude resorts staan te vervallen, nieuwe resorts worden gebouwd, dit alles gebroederlijk naast elkaar. Zodra je echter een stukje wandelt kom je direct, zoals overal tot nu toe in Vietnam, het normale leven tegen. Willemijn en ik maken een wandelingetje ’s ochtends vroeg om schelpen te zoeken en zien de vissers op het strand de vangst verdelen. Ze gebruiken hier allemaal prachtige gevlochten manden. Zelfs als bootje om in te varen! Het vissen met dynamiet is streng verboden, maar overal langs de vloedlijn liggen dode vissen. We weten niet waar dat door komt? Onze tocht naar de bekende zandduinen hier is prachtig en we hebben, zoals bijna steeds deze reis, ongelofelijk geluk met het weer. Ook genieten we van de oceaangolven en het bodyboarden, wel spannend en vermoeiend met de enorme stroming en de hoge golven. Aan het kitesurfen wagen we ons niet met deze wind.
En dan gaan we per bus door naar Dalat. Het thuisdorp van de ‘easyriders’. Graag hadden we vanuit Dalat het hoogland per motor verkend, maar gezien het regenseizoen en de drie kinderen wordt dit sterk afgeraden en wordt het omgezet in een tocht per jeep. Onze gids Thinh (spreek uit Than) is 29 en vorige week getrouwd met een dame uit het hoogland. In het gebied dat we de komende 5 dagen met hem doorkruisen, grotendeels langs de grens met Cambodja en Laos, wonen 75% van alle minderheden in Vietnam. Het wordt afgeraden om hier op eigen houtje te reizen. We leren van Thinh dat Vietnam een zeer corrupt land is. We bezoeken koffieplantages (na Brazilie is Vietnam het grootste exportland ter wereld), rubberplantages, peperplantages, zijdefabriekjes, bloemenvelden, rijstvelden, vissersdorpen en nog meer koffie en rijstplantages. Contrasten tussen de vele arme boeren en de paar ‘middlemen’ die de markt beheersen zijn schrijnend. Spanningen lopen soms hoog op en als toerist moet je dus niet op de verkeerde plaats stoppen om je nieuwsgierige geinteresseerde neus in de verkeerde zaken te steken. Ook de drang om wat geld te geven aan de vele (oude) zeer arme mensen die we langs de weg tegenkomen moeten we beheersen. Dat maakt het gevaarlijk voor toeristen omdat anders de zeer herkenbare jeeps aangehouden en overvallen worden. Snoepjes delen we wel veel uit. We bezoeken een dorp waar nog nooit toeristen zijn geweest is onze indruk. Een bijzondere reis waar we een heel boek over kunnen schrijven. We eten sprinkhanen, bezoeken een groot weeshuis en kopen een ‘onaffe’ happy boeddha van kunstige jonge houtsnijders ergens dicht bij de grens van Laos. We zwemmen in watervallen (en doen het in onze broek voor de muggenbeten in de jungle, want...malaria gebied) en zien met eigen ogen elke dag weer hoe het ritme van het leven vroeger in Nederland ook geweest moet zijn. Wat een prachtige mensen en dieren ontmoeten we en wat vinden de kinderen het eten in de plaatselijke (zeer ongezellige) lokaaltjes vies. Onze muzikant die nog vloeiend frans sprak, de leraar engels in het weeshuis,de leuke meisjes die zo hard op de rubberplantage werkten in plaats van op school te zitten, we zullen vele gezichten niet snel vergeten.
En dan gaan we per bus door naar Dalat. Het thuisdorp van de ‘easyriders’. Graag hadden we vanuit Dalat het hoogland per motor verkend, maar gezien het regenseizoen en de drie kinderen wordt dit sterk afgeraden en wordt het omgezet in een tocht per jeep. Onze gids Thinh (spreek uit Than) is 29 en vorige week getrouwd met een dame uit het hoogland. In het gebied dat we de komende 5 dagen met hem doorkruisen, grotendeels langs de grens met Cambodja en Laos, wonen 75% van alle minderheden in Vietnam. Het wordt afgeraden om hier op eigen houtje te reizen. We leren van Thinh dat Vietnam een zeer corrupt land is. We bezoeken koffieplantages (na Brazilie is Vietnam het grootste exportland ter wereld), rubberplantages, peperplantages, zijdefabriekjes, bloemenvelden, rijstvelden, vissersdorpen en nog meer koffie en rijstplantages. Contrasten tussen de vele arme boeren en de paar ‘middlemen’ die de markt beheersen zijn schrijnend. Spanningen lopen soms hoog op en als toerist moet je dus niet op de verkeerde plaats stoppen om je nieuwsgierige geinteresseerde neus in de verkeerde zaken te steken. Ook de drang om wat geld te geven aan de vele (oude) zeer arme mensen die we langs de weg tegenkomen moeten we beheersen. Dat maakt het gevaarlijk voor toeristen omdat anders de zeer herkenbare jeeps aangehouden en overvallen worden. Snoepjes delen we wel veel uit. We bezoeken een dorp waar nog nooit toeristen zijn geweest is onze indruk. Een bijzondere reis waar we een heel boek over kunnen schrijven. We eten sprinkhanen, bezoeken een groot weeshuis en kopen een ‘onaffe’ happy boeddha van kunstige jonge houtsnijders ergens dicht bij de grens van Laos. We zwemmen in watervallen (en doen het in onze broek voor de muggenbeten in de jungle, want...malaria gebied) en zien met eigen ogen elke dag weer hoe het ritme van het leven vroeger in Nederland ook geweest moet zijn. Wat een prachtige mensen en dieren ontmoeten we en wat vinden de kinderen het eten in de plaatselijke (zeer ongezellige) lokaaltjes vies. Onze muzikant die nog vloeiend frans sprak, de leraar engels in het weeshuis,de leuke meisjes die zo hard op de rubberplantage werkten in plaats van op school te zitten, we zullen vele gezichten niet snel vergeten.
-
01 Oktober 2011 - 19:27
Edo:
Wat weer opnieuw een boel belevenissen. De foto's spreken voor zich, prachtig. Geniet van de reis naar het noorden en hopelijk zit er nog een afrondend china in voor jullie. (maar ik denk dat de kinderen bali ook leuk zullen vinden.
Veel plezier van ons alle 5 OKPPE -
02 Oktober 2011 - 08:16
Oioe:
Wat een bijzonder afwisselend vacantie hebben jullie toch, elke dag weer nieuwe verrassingen, zowel voor jullie zelf als ook voor ons. Ook fijn om zo op de hoogte te komen van jullie wel en wee, want dat vertel je niet allemaal meer als je terugkomt en je zou dit niet hebben beschreven!! Wat ook schitterende foto's van mensen en landschap, en van jullie. Zijn benieuwd of het weer jullie goed gezind blijft, wij wensen jullie dat toe in het regenseizoen. Dan kunnen jullie nog weer naar China.
Goede reis, goede gezondheid en heel veel plezier de komende tijd, en liefs voor jullie 5jes. -
03 Oktober 2011 - 07:29
Frederiek:
Wat een prachtige foto's en schitterende ervaringen delen we zo met jullie. Fantastisch! Hoop dat jullie resterende reiswensen (China) ook nog ingevuld kunnen gaan worden. Veel groeten van ons vieren uit Den Haag. -
03 Oktober 2011 - 12:12
Monique:
Wat leuk om jullie reisverslagen te lezen. Wat een onvergetelijke ervaringen doen jullie op en wat is reizen toch leuk!!! Op de foto's is te zien dat jullie volop genieten. Nog een kleine maand te gaan..........veel plezier.
liefs, Monique -
27 Augustus 2012 - 12:12
Annelies:
Hallo
Wat een ,ooi verhaal over de centrale hooglanden.
Heb je een emailadres van die meneer Thin, ik vind nl de easyriders nogal duur.
Dankje!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
